Συμμετείχα στον Μαραθώνιο Ανασυγκρότησης Tohoku Miyagi 2023 ως δρομέας
Τις προάλλες, συμμετείχα στον Μαραθώνιο Ανασυγκρότησης Tohoku-Miyagi 2023 που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 5 Νοεμβρίου ως δρομέας και έτρεξα. Αυτό που γράφω εδώ είναι γραμμένο με τη μορφή ημερολογίου για τον εαυτό μου αντί να το δείχνω σε άλλους. Το γενικό περιεχόμενο είναι μια περίληψη της αίτησης για τον μαραθώνιο, την περίοδο προετοιμασίας και το περιεχόμενο του μαραθωνίου της ημέρας.
* Το παρακάτω banner είναι ένας σύνδεσμος προς την επίσημη ιστοσελίδα.
Πώς αποφάσισες να συμμετάσχεις στον μαραθώνιο;
Πρώτα απ 'όλα, έμαθα για αυτόν τον αγώνα πριν αποφασίσω να συμμετάσχω σε αυτόν, αλλά υπήρχε μια τηλεοπτική διαφήμιση για τον μαραθώνιο και τη συμμετοχή. Στην αρχή, απλά το κοιτούσα με ένα "χμμ". Δεν είχα κάποια συγκεκριμένη σκανδάλη, αλλά έκανα αίτηση γιατί ξαφνικά σκέφτηκα: «Πόσο μπορώ να τρέξω αν ήμουν το άτομο που είμαι τώρα;». Δεν νομίζω ότι υπήρχε κάτι άλλο που με έκανε να θέλω να τρέξω.
Ωστόσο, κατέληξα σε αυτήν την απόφαση αρκετά αργά, και έκανα αίτηση γύρω στον Αύγουστο, κατά τη διάρκεια της περιόδου καθυστερημένης εισόδου.
Περίοδος προετοιμασίας
Τι έχουμε ετοιμάσει
Δεν πίστευα ότι υπήρχε κανένας λόγος να μην προετοιμαστώ καθόλου πριν από τον αγώνα, οπότε προσπάθησα πρώτα να πάρω όλα όσα χρειαζόμουν για τον αγώνα. Όταν το έψαξα στο Διαδίκτυο, φαίνεται ότι υπάρχουν διάφορα πράγματα που χρειάζομαι. Δεν ήξερα αν πραγματικά τα χρειαζόμουν όλα, οπότε προσπάθησα να πάρω το ελάχιστο ποσό των πραγμάτων που νόμιζα ότι θα χρειαζόμουν.
Τα νέα που αγόρασα αυτή τη φορά είναι τα εξής.
- Παπούτσια για τρέξιμο
- Κοντομάνικο πουκάμισο
- Σορτς
- κάλτσες
- Μπουκάλι τρεξίματος
- Δυτική βεράντα
- Συμπληρωματικά τρόφιμα
Τα "smartphones", οι "τσάντες" και οι "πετσέτες" εκτρέπονται από αυτά που έχετε ήδη.
Επιπλέον, φαινόταν να υπάρχουν "μάσκες", "καπέλα", "γυαλιά ηλίου", "καλύμματα βραχιόνων", "μανίκια μοσχαριού", "ρολόγια τρεξίματος" κ.λπ., αλλά δεν τα αγόρασα επειδή δεν φαινόταν να αποτελούν πρόβλημα.
Αγόρασα σχεδόν 10.000 αξιοπρεπή παπούτσια για τρέξιμο. Είναι το πιο σημαντικό στοιχείο στα στοιχεία που θα ετοιμάσουμε αυτή τη φορά, οπότε είμαι λίγο ενθουσιασμένος. Εάν πονάτε τα πόδια σας λόγω κακών παπουτσιών, δεν θα μπορείτε να επιστρέψετε σε αυτό.
Δεν έχω φορέσει ποτέ τέτοια παπούτσια για τρέξιμο πριν, και την πρώτη φορά που τα φόρεσα, ήμουν έκπληκτος με το πόσο ελαφριά ήταν που μπορούσα να κάνω διπλό άλμα. Ακόμα και όταν έτρεχα, ένιωθα σαν να αναπηδούσα τόσο πολύ που η έκφραση "αναπήδηση" ήταν τέλεια. Ήταν σαφώς διαφορετικό από τα ποδοσφαιρικά παπούτσια και ένιωσα ότι ήταν παπούτσια φτιαγμένα για τρέξιμο.
Αγόρασα το "κοντομάνικο πουκάμισο" και το "σορτς" σε ένα ειδικό κατάστημα της adidas, αλλά κατά κάποιο τρόπο έμοιαζαν με στολές ποδοσφαίρου. Το σορτς φτιάχτηκε με περισσότερες τσέπες για να μπορώ να χωρέσω όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα, αλλά τελικά δεν τα χρησιμοποίησα πολύ. Νομίζω ότι δεν έχει σημασία αν είναι πάνω ή κάτω, αρκεί να είναι κατάλληλο για άσκηση. Υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που τρέχουν με κοστούμια.
Αγόρασα μια "θήκη μέσης" για τρέξιμο, οπότε η χωρητικότητα που θα μπορούσε να τοποθετηθεί ήταν εκπληκτικά μικρή. Τα μόνα πράγματα που μπορούσαν να τοποθετηθούν ήταν μπουκάλια τρεξίματος, smartphones και μερικά μικρά αντικείμενα. Λοιπόν, νομίζω ότι ακόμα κι αν βάλετε πάρα πολλά πράγματα σε αυτό, θα μπει εμπόδιο όταν τρέχετε, οπότε αυτό μπορεί να είναι σωστό.
Ένα "μπουκάλι τρεξίματος" είναι ένα μπουκάλι που κρατά νερό για να ενυδατωθεί ενώ τρέχει. Αγόρασα μια θήκη μέσης νωρίτερα, οπότε αγόρασα 250ml ως μέγεθος για να χωρέσει εκεί. Μπορεί να νομίζετε ότι είναι αρκετά μικρό, αλλά τα 500ml είναι εκπληκτικά μεγάλα για τρέξιμο, οπότε τα 250ml είναι αρκετά. Εάν εξαντληθούν τα χρήματα στο δρόμο, μπορείτε απλά να τα αναπληρώσετε στο σταθμό βοήθειας.
Τα περισσότερα από τα "συμπληρωματικά τρόφιμα" βασίζονται σε ζελέ, αλλά αυτή τη φορά έβαλα περίπου 3 ατομικά τυλιγμένα στερεά τρόφιμα στη θήκη μέσης.
Ξεκινήστε την εξάσκηση
Είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι με εμπειρία στο τρέξιμο θα είναι θυμωμένοι, αλλά στην πραγματικότητα άρχισα να εξασκούμαι πριν από ένα μήνα, τον Οκτώβριο. Δεν νομίζω ότι έκανα καμία άσκηση πριν από αυτό. Όσο μπορώ να μάθω από άρθρα και βίντεο στο Διαδίκτυο, φαίνεται ότι είναι φυσιολογικό να ξεκινήσετε περίπου 3 ~ 6 μήνες νωρίτερα. Δεν έκανα τόσο μεγάλη έρευνα εκείνη την εποχή, οπότε ξεκίνησα χωρίς να το σκεφτώ.
Και ένας εφιάλτης από την αλαζονεία
Την πρώτη μέρα, σε συνδυασμό με την ελαφρότητα των παπουτσιών, έτρεχα σκληρά κοντά στο σπίτι. Όταν ήμουν φοιτητής, ήμουν στον αθλητικό σύλλογο, οπότε πίστευα ότι θα μπορούσα να ανακτήσω αρκετή σωματική δύναμη που μου έλειπε και όταν έτρεχα και ένιωθα ότι ήμουν έτοιμος να φτάσω στο όριο της σωματικής μου δύναμης και των μυών των ποδιών μου, ένιωθα πραγματικά ότι μπορούσα να το ξεπεράσω ψυχικά.
Ωστόσο, μετά από λίγες μέρες, άρχισα να αισθάνομαι δυσφορία στα πόδια μου. Μέρα με τη μέρα, υπήρχαν όλο και περισσότερες μέρες που σκεφτόμουν, «Θα τρέξω ελαφρά σήμερα και θα το τελειώσω» και τελικά άρχισα να έχω πόνο και στα δύο γόνατα που με δυσκόλευε να περπατήσω. Νόμιζα ότι θα μπορούσα να διαχειριστώ τη δύναμη και τη δύναμή μου, αλλά δεν σκέφτηκα καθόλου τα γόνατά μου, οπότε ήμουν εντελώς συγκλονισμένος.
Μέτρα γονάτων
Αν συνέχιζα να προπονούμαι έτσι, δεν θα ήμουν σε θέση να τρέξω στον πραγματικό αγώνα, οπότε σκέφτηκα να κάνω κάτι γι 'αυτό. Με την προϋπόθεση της ανάπαυσης, αποφάσισα να αγοράσω έναν "υποστηρικτή γόνατος" που ξαφνικά ήρθε στο μυαλό.
Έκανα πολλή έρευνα, αλλά δεν ήξερα ποιος κατασκευαστής ήταν καλός ή τι είδους υποστηρικτής ήταν καλός. Ακόμα κι αν περιγράφεται λεπτομερώς στο άρθρο, δεν θα ξέρετε αν θα είναι αποτελεσματικό μέχρι να το βάλετε πραγματικά και αν δεν είναι αποτελεσματικό, μπορεί να σπαταληθεί. Ωστόσο, αν δεν κάνω τίποτα, δεν θα έχω κανένα αποτέλεσμα, γι 'αυτό το αγόρασα πρώτα.
Το πρώτο που αγόρασα ήταν το Zamst RK-2 (υποστηρικτής γόνατος, αριστερά και δεξιά). Περίμενα περίπου πέντε ημέρες για τον τοκετό και προσπάθησα να το φορέσω, αλλά ήταν πολύ σφιχτό παρά το μεγάλο μέγεθος, και για να είμαι ειλικρινής, δεν ήταν κάτι που νόμιζα ότι θα φορέσω. Επιπλέον, όταν το αγόρασα, υπέθεσα ότι είχα αρκετά και για τα δύο πόδια, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μόνο για ένα πόδι. Λοιπόν, αυτό είναι έλλειψη επιβεβαίωσης. Νομίζω ότι οι υποστηρικτές πρέπει να είναι σφιχτοί, αλλά τους αφαίρεσα από τη λίστα όταν δεν μπορούσαν εύκολα να τοποθετηθούν και να αφαιρεθούν. Στην πραγματικότητα, το φόρεσα μόνο μία φορά και τα υπόλοιπα είναι στο ράφι.
Το επόμενο πράγμα που αγόρασα ήταν το "ZAMST FILMISTA KNEE (υποστηρικτής γόνατος τόσο για αριστερά όσο και για δεξιά)". Ο κατασκευαστής είναι ο ίδιος με τον προηγούμενο, αλλά αυτός δεν είναι ένας τύπος που πρέπει να φορεθεί, αλλά ένας τύπος που πρέπει να συνδεθεί με το Velcro, ώστε να μπορεί εύκολα να τοποθετηθεί και να αφαιρεθεί. Δεν είχα χρόνο, οπότε αγόρασα δύο ταυτόχρονα χωρίς να δοκιμάσω αυτό. Για να είμαι ειλικρινής, ήταν δύσκολο να καταλάβω ότι δεν φαινόταν αποτελεσματικό, αλλά προσπάθησα να το χρησιμοποιήσω μέχρι την πραγματική απόδοση.
Οικοδόμηση σωματικής δύναμης
Σκέφτηκα ότι θα ήταν κακό να μην κάνω τίποτα μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα γόνατά μου, οπότε προσπάθησα να χτίσω τη σωματική μου δύναμη όσο το δυνατόν περισσότερο. Ωστόσο, δεν μπορώ να τρέξω, οπότε έψαχνα για κάτι άλλο και ανακάλυψα ότι υπήρχε πολύς εξοπλισμός στην αίθουσα προπόνησης. Δεν ήταν τόσο κοντά, αλλά αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω επειδή ήταν ένα σύστημα όπου πληρώνετε ένα τέλος μία φορά.
Υπάρχει διάδρομος, αλλά φυσικά δεν τον χρησιμοποίησα γιατί καταπόνησε τα γόνατά μου. Ως αποτέλεσμα της δοκιμής διαφόρων άλλων συσκευών, ένιωσα ότι οι "cross trainers", οι "μηχανές βημάτων" και τα "ποδήλατα γυμναστικής" δεν επιβαρύνουν τα γόνατά μου. Το "ποδήλατο γυμναστικής" ήταν λίγο σκληρό γιατί υπήρχαν πολλές κινήσεις που λύγιζαν βαθιά τα γόνατα, οπότε χρησιμοποίησα κυρίως ένα "cross trainer".
Το άλλο μισό του εξοπλισμού ήταν για μυϊκή προπόνηση, οπότε το άγγιξα μόνο όταν είχα λίγο επιπλέον χρόνο.
Παρεμπιπτόντως, δεν χρησιμοποιούσα την αίθουσα προπόνησης κάθε μέρα, αλλά περίπου μία φορά κάθε δύο ημέρες. Το έκανα αυτό πριν από την παράσταση, οπότε ως αποτέλεσμα, δεν εξασκήθηκα στο τρέξιμο μέχρι την πραγματική παράσταση. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη διαδρομή ήταν πιθανώς περίπου 2 ~ 3 χιλιόμετρα την πρώτη ημέρα.
Αντ 'αυτού, χάρη στην ανάπαυση των γονάτων μου όσο το δυνατόν περισσότερο, ο πόνος στα γόνατά μου όταν περπατούσα είχε μειωθεί σημαντικά περίπου μια εβδομάδα πριν από την παράσταση. Φοβόμουν ότι αν έτρεχα, θα χειροτέρευε ξανά. Στην πραγματικότητα, προσπάθησα να τρέξω λίγο, αλλά ο πόνος και η δυσφορία στο γόνατό μου παρέμειναν.
Την παραμονή της παράστασης
Νομίζω ότι ήταν μια μέρα για να προσαρμοστώ στην πραγματική απόδοση, αλλά δεν άλλαξα τίποτα ιδιαίτερο από τη συνηθισμένη μου ζωή. Πήγα για ύπνο λίγο νωρίς και περπάτησα και έτρεξα για περίπου 10 λεπτά. Φυσικά, προετοιμάζω αυτό που χρειάζομαι αύριο.
Την ημέρα του μαραθωνίου
Ταξιδέψαμε στο χώρο με τα πόδια και με τρένο. Προσπάθησα να τρέξω ελαφρά στο δρόμο, αλλά εξακολουθούσα να αισθάνομαι μια μικρή δυσφορία στα γόνατά μου. Οι κινήσεις που στρίβουν το γόνατο φαίνεται να είναι οι πιο επιζήμιες.
Στο δρόμο από το σταθμό Sendai προς το χώρο, υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι που περπατούσαν και ήταν σαφώς ντυμένοι σαν να επρόκειτο να τρέξουν μαραθώνιο. Όταν είδα κάτι τέτοιο, ένιωσα ενθουσιασμένος. Νομίζω ότι όσοι καταλαβαίνουν θα καταλάβουν.
Η ώρα έναρξης ήταν 9:10, αλλά φτάσαμε στο χώρο περίπου μία ώρα πριν. Μετά την άφιξή σας, θα πρέπει να περπατήσετε αρκετά, να ελέγξετε τις αποσκευές σας, να αλλάξετε ρούχα, να περιμένετε τη σειρά σας κ.λπ., οπότε νομίζω ότι είναι καλύτερο να έχετε αρκετό χρόνο. Στην πραγματικότητα, ο χώρος είναι γεμάτος όπως φαίνεται στη φωτογραφία.
εκκίνηση
Με περισσότερους από 10.000 ανθρώπους να συμμετέχουν αυτή τη φορά, είναι αδύνατο να ξεκινήσει ταυτόχρονα. Για το λόγο αυτό, οι άνθρωποι χωρίζονται σε μπλοκ και οι ταχύτεροι άνθρωποι ξεκινούν στο μπλοκ Α στην κορυφή και το επόμενο ταχύτερο άτομο ξεκινά στο μπλοκ Β. Είναι ένα σύστημα όπου οι αργοί άνθρωποι δεν εμποδίζουν τους γρήγορους ανθρώπους. Αυτό το ίδιο το σύστημα έχει εφαρμοστεί και σε άλλους πλήρεις μαραθώνιους.
Δεδομένου ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα στον αγώνα, δεν ήξερα τον εκτιμώμενο χρόνο τερματισμού, οπότε τον όρισα σε 6 ώρες. Έτσι ξεκίνησα από το μπλοκ Μ στο πίσω μέρος. Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι χρειάστηκαν περίπου 6 λεπτά για τους ανθρώπους στο μπλοκ Μ να φτάσουν στη θέση του μπλοκ Α. Μπορεί να έχει μια μικρή επίδραση σε εκείνους που στοχεύουν σε ένα ρεκόρ, αλλά δεν νομίζω ότι θα είναι μεγάλο πρόβλημα, επειδή οι άνθρωποι πίσω δεν είναι άνθρωποι που στοχεύουν σε ένα ρεκόρ εξαρχής. Ωστόσο, λάβετε υπόψη ότι επηρεάζει τον χρόνο κλεισίματος, ο οποίος ονομάζεται εμπόδιο στο δρόμο.
Αμέσως μετά την εκκίνηση, οι άνθρωποι μπροστά άρχισαν να τρέχουν κανονικά, αλλά οι άνθρωποι στο πίσω μέρος φαινόταν να κινούνται σταδιακά προς τα εμπρός, οπότε ήταν βασικά με τα πόδια. Νομίζω ότι ήταν λίγο πέρα από το σημείο εκκίνησης όταν τελικά άρχισα να τρέχω συνεχώς.
1 χιλιόμετρο είναι εκπληκτικά μακρύ
Τα γόνατά μου είναι σε καλή κατάσταση από τότε που άρχισα να τρέχω, χάρη στο γεγονός ότι μπόρεσα να ξεκουραστώ σωστά και να πετάξω το ποδήλατό μου μάταια. Είχα κάποιες ενοχλήσεις στα γόνατά μου ακόμα και μετά από λίγο τρέξιμο, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι ήμουν τυχερός που μπόρεσα να φανταστώ τον εαυτό μου να τρέχει λόγω της αργής εκκίνησης.
Μπορεί να νομίζετε ότι το 1 χιλιόμετρο δεν είναι μεγάλη απόσταση επειδή νομίζετε ότι το 1 χιλιόμετρο είναι μια απόσταση που κανονικά θα περπατούσατε ακόμα και στην καθημερινή σας ζωή. Εάν τρέχετε μόνο για να τρέξετε, θα αισθανθείτε ότι η απόσταση είναι εκπληκτικά μεγάλη. Κάθε 1 χιλιόμετρο που τρέχετε, θα δείτε μια πινακίδα και θα νιώσετε το μήκος καθώς πηγαίνετε 2 χιλιόμετρα, 3 χιλιόμετρα και 4 χιλιόμετρα. Ανησυχούσα για τη σωματική μου δύναμη, τα γόνατα και τους μύες των ποδιών μου, αλλά ήμουν σε θέση να το ξεπεράσω με ασφάλεια επειδή η ταχύτητά μου ήταν αργή συνολικά. Ακόμα κι αν θέλετε να επιταχύνετε και να φτάσετε μπροστά, είναι δύσκολο να βγείτε μπροστά επειδή βρίσκεστε σε κατάσταση ζυμαρικών σε αυτό το στάδιο.
Περίπου 2~3 χιλιόμετρα μακριά, υπήρχαν δύο άτομα (Hidetaka Kano και Takahiro Ogata) από το "Kaoga Handiken" που είχαν έρθει στην τηλεοπτική μετάδοση.
Νόμιζα ότι είχα τρέξει ένα αξιοπρεπές χρονικό διάστημα, αλλά σκέφτηκα, "Είναι ακόμα 3 χιλιόμετρα;" Αυτό σκέφτηκα. Το πρώτο ημίχρονο συνεχίζεται έτσι για λίγο.
Σταδιακά, το γόνατο αρχίζει να επηρεάζεται.
Στην αρχή, νόμιζα ότι ήταν αρκετά, αλλά μετά από περίπου 4 ~ 5 χιλιόμετρα, άρχισα να έχω πόνο στα γόνατά μου. Μέχρι τώρα, είχα πόνο στο δεξί μου γόνατο, αλλά αυτή τη φορά ο πόνος στο αριστερό μου γόνατο ήταν ισχυρότερος. Μπορεί να ήταν επειδή έτρεχα με το δεξί μου πόδι καλυμμένο. Δεν έχω κάνει ποτέ 4 ~ 5 χιλιόμετρα στην πράξη, οπότε δεν ήξερα πώς θα ήταν να τρέχω από εδώ και πέρα.
Υπάρχει μια γέφυρα με υψομετρική διαφορά μεταξύ των 5 και 9 χιλιομέτρων, αλλά προσπάθησα να περπατήσω εκεί λαμβάνοντας υπόψη το βάρος στα γόνατά μου τόσο πάνω όσο και κάτω. Μετά από όλα, σε αντίθεση με το επίπεδο έδαφος, το βάρος στα γόνατα είναι ισχυρό, οπότε σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερο από το να έχω σπασμένο γόνατο και να μην μπορώ να τρέξω. Ήμουν ακόμα σε κατάσταση ζυμαρικών, οπότε με προσπέρασαν σε κάποιο βαθμό, αλλά είχα περάσει έναν ορισμένο αριθμό ανθρώπων ενώ έτρεχα, οπότε δεν ήμουν σε μια κατάσταση όπου ήμουν τόσο πίσω.
Περίπου 6χλμ. Εκεί ξεκίνησε η μεγάλη ευθεία γραμμή και άρχισα να ανησυχώ, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στα γόνατά μου.
Πρόκειται για μια γέφυρα κοντά στα 9χλμ. Φαίνεται ότι υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι, αλλά το περιβάλλον είναι αρκετά αραιό ώστε να είναι κάπως διαχωρισμένο. Σε σύγκριση με την αρχή, φαίνεται ότι η διαφορά μεταξύ του μπροστινού και του πίσω μέρους διευρύνεται.
Απέχει περίπου 10χλμ. Ήμουν σε θέση να ξεκουραστώ σε κάποιο βαθμό επειδή περπατούσα σε γέφυρες, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο, το βάρος συσσωρεύτηκε και οδηγήθηκα να σταματήσω και να ξεκουραστώ. Στην πραγματικότητα, δεν έχω τραβήξει πολλές φωτογραφίες από αυτό. Μέχρι αυτό το σημείο, είχα τραβήξει περίπου 10 φωτογραφίες ανά χιλιόμετρο, αλλά μετά από αυτό, έπεσα σε μια πρέζα ταυτόχρονα.
Χρόνος αναμονής τουαλέτας του διαβόλου
Υπήρχε ένα πέμπτο σημείο τουαλέτας περίπου 11 χιλιόμετρα, και παρόλο που δεν ήταν πολύ επείγον, είχα μια μικρή επιθυμία να ουρήσω. Ήμουν σε ένα επίπεδο όπου μπορούσα να τρέξω όπως ήταν, αλλά ήθελα να τρέξω όσο το δυνατόν πιο καθαρά και ήθελα να ξεκουράσω τα πόδια μου σύντομα Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα για μπάνιο. Αυτή ήταν η αρχή του εφιάλτη.
Υπήρχαν πέντε ανδρικές τουαλέτες, οι περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο μέρος, οπότε σκέφτηκα ότι δεν θα χρειαζόταν πολύς χρόνος. Υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι στην ουρά από ό, τι περίμενα, και ως αποτέλεσμα, νομίζω ότι ήμουν στην ουρά για περισσότερο από 10 λεπτά. Εξαιτίας αυτού, θα έπρεπε να τρέχω μαραθώνιο σε μια ομάδα όταν άρχισα να παρατάσσομαι, αλλά δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου άνθρωποι που έτρεχαν στην πίστα αφού βγήκαν από το μπάνιο. Ήμασταν εντελώς πίσω από την καμπύλη.
Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι σε έναν πλήρη μαραθώνιο, υπάρχουν πολλά «εμπόδια» στη διαδρομή και αν δεν μπορείτε να τα φτάσετε εντός του χρονικού ορίου, θα αποκλειστείτε. Εφόσον τρέχουμε μαραθώνιο κλείνοντας συνηθισμένους δρόμους, δεν μπορούμε να τους μπλοκάρουμε για πάντα. Έτσι, αν περπατήσετε ή τρέξετε, θα κολλήσετε στο φράγμα και δεν θα μπορείτε να τερματίσετε τον αγώνα.
Ενώ περίμενα την τουαλέτα, οι άνθρωποι γύρω μου έκαναν συζητήσεις όπως, "Δεν είναι αρκετά κοντά;" ή "Αν τρέξεις όσο περισσότερο μπορείς, θα μπορέσεις να τα καταφέρεις εγκαίρως". Ήμουν πολύ ανήσυχος καθώς έβλεπα τον αριθμό των ανθρώπων στο δρόμο να μειώνεται σταδιακά.
Η κατάσταση των ποδιών μου ανέκαμψε ελαφρώς επειδή ξεκουραζόμουν μετά το διάλειμμα τουαλέτας, αλλά από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι η διαφορά κενού στο βάρος όταν έτρεξα πάρα πολύ ξεκούραση δεν είχε μεγάλη επίδραση στο τέλος. Έχω μια θεωρία, αλλά αν θέλετε να ανακτήσετε τα πόδια σας, αισθάνομαι ότι είναι καλύτερο να ανακάμψετε ενώ περπατάτε παρά να σταματήσετε και να ξεκουραστείτε. Αν περπατήσετε, μπορείτε να κερδίσετε λίγη απόσταση.
Και όταν δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου άνθρωποι, ο σπαρακτικός μαραθώνιος αρχίζει να τρέχει σε έναν φαρδύ δρόμο.
Περνώντας από το τρίτο εμπόδιο
Έτρεχα να τα περάσω ένα-ένα, αλλά είχα αρχίσει να σκέφτομαι ότι αν δεν κατάφερνα να φτάσω εγκαίρως στο φράγμα, θα ήμουν εντάξει. Για να είμαι ειλικρινής, το γόνατό μου ήταν σε κακή κατάσταση και δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να τερματίσω τον αγώνα. Από εκείνο το σημείο και μετά, δεν ήμουν σε κατάσταση να τρέχω όλη την ώρα, αλλά έτρεχα και περπατούσα περίπου στο ημίχρονο. Οι άνθρωποι γύρω μου ένιωθαν το ίδιο και νομίζω ότι ένιωθα σαν να με άφηνε πίσω η ομάδα λόγω της κακής μου απόδοσης.
Υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι που γύρισαν στη διασταύρωση Τ μπροστά από το τρίτο εμπόδιο, οπότε σκέφτηκα, "Ίσως αν δουλέψω λίγο πιο σκληρά, μπορώ να φτάσω σε αυτή την ομάδα!;" Σκέφτηκα, αλλά στην πραγματικότητα, το σημείο αναστροφής ήταν αρκετά μακριά, και ήμουν χαρούμενος για λίγο, και στο τέλος απλά οδήγησα ατελείωτα στην άκρη του δρόμου όπου υπήρχαν λίγοι άνθρωποι.
Και το τρίτο εμπόδιο της μοίρας μετά την ανατροπή. Το χρονικό όριο ορίστηκε στις 11:10, αλλά το ξεπέρασα γύρω στις 11:07. Λοιπόν, κατάφερα να βγω από αυτό, αλλά δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου άνθρωποι στην αντίθετη λωρίδα μετά τη στροφή. Και υπήρχε ένα λεωφορείο που έτρεχε για να φιλοξενήσει εκείνους που είχαν τελειώσει τον χρόνο. Ήμουν λίγο φοβισμένος γιατί ένιωθα ότι το Attack on Titan και το Demon's Wall πλησίαζαν από πίσω. Φυσικά, όσοι δεν κατάφεραν να φτάσουν στην πύλη εγκαίρως θα φιλοξενηθούν σε αυτό το λεωφορείο.
Παρεμπιπτόντως, μπορείτε να δείτε το τοπίο αυτού του σημείου ανάκαμψης στο Youtube παρακάτω. Μπορείτε να δείτε τα πάντα, από τους δρομείς στην πρώτη θέση μέχρι τους δρομείς που δεν φιλοξενήθηκαν στο τρίτο και τελευταίο εμπόδιο. Σε αυτό το σημείο, η διαφορά μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας θέσης ήταν 1 ώρα και 20 λεπτά.
Κοπή μέσω υψηλής λειτουργίας
Εάν τρέξετε περισσότερα από 10 χιλιόμετρα και ο πόνος και η κόπωση αυξηθούν, η αίσθηση θα γίνει περίεργη. Για παράδειγμα, τα γόνατά σας πονάνε τόσο πολύ που δεν θα έπρεπε να μπορείτε να τρέξετε, αλλά ο πόνος γίνεται «φυσιολογικός». Ως εκ τούτου, θα είστε σε θέση να τρέξετε κανονικά ενώ πονάτε. Ωστόσο, εάν έχετε συμπτώματα όπως «σπασμένα γόνατα» ή «δύσκαμπτα πόδια», σαφώς δεν είστε σε κατάσταση να τρέξετε, οπότε αντιμετωπίστε τα σωστά.
Χάρη σε αυτό το συναίσθημα, όταν αρχίζετε να τρέχετε από το περπάτημα, μπορεί να έχετε μια μυστηριώδη αίσθηση ότι μπορείτε να συνεχίσετε να τρέχετε για λίγο. Ονομάζω αυθαίρετα αυτή την κατάσταση "υψηλή λειτουργία". Δεν είναι ένα spec-like "high" αλλά ένα "high" για "high tension". Δυστυχώς, οι προδιαγραφές δεν ανεβαίνουν στη μέση του μαραθωνίου.
Εάν είστε αθλητικός παίκτης και έχετε τρέξει ή μετακινηθεί ποτέ στο όριο, μπορεί να είχατε παρόμοιο συναίσθημα. Ωστόσο, είναι απλώς ένα προσωπικό συναίσθημα, οπότε δεν είμαι σίγουρος αν αυτό το είδος της κατάστασης είναι φυσιολογικό. Λοιπόν, νομίζω ότι πρέπει να εξασκηθείτε εκ των προτέρων, ώστε να μην καταλήξετε σε αυτήν την κατάσταση εξαρχής.
Λοιπόν, κατάφερα να προχωρήσω χρησιμοποιώντας αυτό το συναίσθημα για να εξασφαλίσω χρόνο για να τρέξω και όταν η σωματική μου δύναμη μειώθηκε, επανέλαβα τη διαδικασία του περπατήματος και της ανάκτησης και της απόκτησης απόστασης. Από περίπου 13 χιλιόμετρα έως περίπου 26 χιλιόμετρα, ήταν σχεδόν μια ευθεία γραμμή και η θέα ήταν καλή και μπορούσα να δω τους ανθρώπους να περπατούν και να τρέχουν καλά, οπότε το αίσθημα του άγχους εξαφανίστηκε λίγο. Όσον αφορά το ρυθμό, ήμουν σε θέση να τρέξω με ταχύτητα που περνούσε το πλήθος, οπότε ήμουν σε θέση να το αντέξω οικονομικά σε κάποιο βαθμό. Στην πραγματικότητα, έφτασα στο 4ο φράγμα περίπου στις 12:07, οπότε μπόρεσα να εξασφαλίσω περίπου 13 λεπτά για να διαθέσω.
Είχα λίγο περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μου, οπότε τράβηξα μια φωτογραφία των 20χλμ. Φαίνεται ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που έβγαλαν φωτογραφίες ως αναμνηστικό. Δεν έχω τραβήξει φωτογραφίες μέχρι στιγμής, αλλά μπορείτε να δείτε ότι οι άνθρωποι είναι ήδη αρκετά αραιοί.
Αυτή είναι μια φωτογραφία του τέταρτου εμποδίου.
Νόμιζα ότι ήταν άχρηστο, αλλά τελικά έτρεξα στα μισά του δρόμου.
Ωστόσο, η κόπωση έχει συσσωρευτεί και έχει καταστεί αδύνατο να ανακάμψει ακόμη και μετά το περπάτημα. Επιπλέον, ήμουν λίγο σίγουρος για την κόπωση των μυών των ποδιών μου, οπότε δεν είχα κανένα πρόβλημα μέχρι στιγμής, αλλά μερικές φορές οι γάμπες μου ήταν σε κατάσταση λίγο πριν είναι σφιχτές και ο χρόνος που μπορούσα να τρέξω ήταν πολύ μειωμένος. Σταδιακά, καθώς προχωράτε μέσα από το φράγμα, ο υπόλοιπος χρόνος μειώνεται.
αθωότητα
Η μακρά ευθεία γραμμή έχει τελειώσει, η κόπωση έχει συσσωρευτεί στο όριο και ο χρόνος περπατήματος έχει γίνει πολύ μεγαλύτερος. Ήμουν σχεδόν ανίκανος να χρησιμοποιήσω την υψηλή λειτουργία και δεν μπορούσα να προχωρήσω λόγω «πόνου στο γόνατο», «μουδιάσματος στα χέρια μου», «πόνου στα πόδια» και «κόπωσης σε ολόκληρο το σώμα μου». "Μούδιασμα στα χέρια" είναι όταν τα νεύρα τεντώνονται και μουδιάζουν όταν το χέρι ανυψώνεται και χαμηλώνει πολλές φορές ενώ τρέχει. Είναι παρόμοιο με το αίσθημα μουδιάσματος στο χέρι σας όταν χτυπάτε κάτι στο κενό μεταξύ των αγκώνων σας. Στη συνέχεια, σαν να ήθελαν να αυξήσουν την πίεση, οι δρομείς που μπήκαν στη «λωρίδα στροφής» και γύρισαν έτρεξαν στην άλλη πλευρά ο ένας μετά τον άλλο και τους άσκησαν πίεση. Επιπλέον, η δεύτερη λωρίδα αναστροφής είναι διπλάσια από την πρώτη, οπότε θα αναγκαστείτε να οδηγήσετε μεγάλη απόσταση.
Έτσι, αντί για "υψηλή λειτουργία", προσπάθησα να εξασκηθώ στο τρέξιμο με την "απερισκεψία" ως μυστικό για να συνεχίσω να τρέχω. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να "μην σκεφτείτε τίποτα", "τρέξτε ενώ κοιτάτε κάτω" και "μην κοιτάτε γύρω". Αυτό σας επιτρέπει να τρέχετε με το δικό σας ρυθμό χωρίς να επηρεάζεστε από το περιβάλλον σας. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε καθόλου για το αν θα σας τραβήξουν έξω. Μπορεί να αναρωτιέστε πώς θα ήταν από την οπτική γωνία του τρεξίματος ενώ διασκεδάζετε, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να το βοηθήσω γιατί είμαι κοντά στα όριά μου και δεν μπορώ να το σκεφτώ πια. Σε αυτό το σημείο, η επιθυμία να τερματίσετε τον αγώνα γίνεται ισχυρότερη και, αντίθετα, το άγχος για την προθεσμία του φράγματος αυξάνεται.
Παρεμπιπτόντως, δεν τραβάω άλλες φωτογραφίες από εδώ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπορούμε πλέον να το αντέξουμε οικονομικά. Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι απέμεναν περίπου 6 λεπτά στο 7ο εμπόδιο. Για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι πολλά γι 'αυτό. Θυμάμαι ότι είδα ένα κομβόι λεωφορείων να έρχεται από την αντίθετη λωρίδα αφού έστριψα.
Υπομένοντας τα πάντα
Ακούτε συχνά τη φράση «έτρεξα με τα συναισθήματά μου στο τέλος» και νομίζω ότι αυτό ήταν αλήθεια. Όταν σκέφτομαι τον χρόνο και την απόσταση που απομένει, καταλαβαίνω κάπως τον χρόνο που μπορώ να περπατήσω και τον χρόνο που πρέπει να τρέξω. Για να είμαι ειλικρινής, ήθελα να περπατήσω όλη την υπόλοιπη διαδρομή, αλλά τότε δεν θα μπορούσα να τερματίσω τον αγώνα, οπότε έπρεπε να τρέξω σε κάποιο βαθμό. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι αν βάλω την τελευταία ώθηση στο τέλος, είναι εντάξει να περπατήσω μέχρι τότε. Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να είναι σε θέση να κάνει την τελευταία ώθηση στην τρέχουσα κατάστασή μου, οπότε συνέχισα να σκέφτομαι να τρέχω όσο το δυνατόν περισσότερο και να τρέχω όσο το δυνατόν περισσότερο.
Για παράδειγμα, χώρισα τους στόχους μου σε μικρά μέρη, όπως το να τρέχω στο άτομο με πορτοκαλί χρώμα μπροστά μου και στη συνέχεια να τρέχω στο άτομο με πράσινο. Ανησυχούσα αρκετά ότι δεν θα μπορούσα να τερματίσω τον αγώνα επειδή δεν μπορούσα να κερδίσω την απόσταση, οπότε προσπάθησα να τρέξω όσο το δυνατόν περισσότερο.
Στην πραγματικότητα, στο 8ο φράγμα, έμειναν 4 λεπτά και ο υπάλληλος άκουσε τη φωνή του "Θα κλείσει σε 0 λεπτά αριστερά!" σε 2 λεπτά ή 1 λεπτό και έτρεχα πολύ βιαστικά. Ήταν πραγματικά κακό για την καρδιά μου.
Υπήρχε μια πινακίδα που έλεγε 6 χιλιόμετρα και 5 χιλιόμετρα για να πάει, αλλά αισθάνθηκε τρομερά μακρύ. Κανονικά, δεν θα πακετάρω 1 χιλιόμετρο Μου πήρε πολύ χρόνο να τρέξω, αλλά ένιωσα σαν να είχα κάνει τελικά 1 χιλιόμετρο. Σκέφτηκα επίσης ότι μπορεί να είχα μετρήσει λανθασμένα την απόσταση.
Παρεμπιπτόντως, δεν κοίταξα καθόλου το ρολόι ενώ έτρεχα. Βασικά, είδα μόνο τον χρόνο στο φράγμα, οπότε βασικά φαντάστηκα τον υπόλοιπο χρόνο στο μεταξύ.
Δεν τολμώ να γράψω τον τίτλο
Αν γράψω τον τίτλο, το αποτέλεσμα θα αποκαλυφθεί στον πίνακα περιεχομένων, οπότε δεν τολμώ να το γράψω. Προς το παρόν, τελείωσα τον αγώνα. Το αποτέλεσμα ήταν περίπου 6 ώρες και 20 λεπτά. Το χρονικό όριο είναι 6 ώρες και 30 λεπτά, οπότε πρέπει να τελειώσετε 10 λεπτά νωρίτερα.
Όταν έριξα μια ματιά στο κινητό τηλέφωνο που κοιτούσε το άτομο που έτρεχε δίπλα μου 1~2 χιλιόμετρα πριν από το γκολ, η ώρα εμφανίστηκε ως 15:23 και νόμιζα ότι είχε τελειώσει. Ο μαραθώνιος είχε χρονικό όριο 6 ωρών και 30 λεπτών, οπότε πάντα πίστευα ότι η ώρα τερματισμού θα ήταν 15:30. Αργότερα, όταν το σκέφτηκα, συνειδητοποίησα ότι ο μαραθώνιος ξεκίνησε στις 9:10, οπότε η προθεσμία ήταν στην πραγματικότητα 15:40. Δεν ήθελα να πω αντίο μπροστά στο τέρμα, οπότε έτρεξα τρελά, νομίζοντας ότι είχε τελειώσει. (Αλλά στο τέλος, δεν είχα τη σωματική δύναμη και περπάτησα στο δρόμο.)
Όταν έκανα αίτηση για τον μαραθώνιο αυτή τη φορά, ο στόχος μου ήταν να «τελειώσω» τον αγώνα, και πριν χτυπήσω το γόνατό μου και τρέξω τον μαραθώνιο, ο στόχος μου ήταν να «τερματίσω» Για να είμαι ειλικρινής, δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να τερματίσω τον αγώνα ενώ έτρεχα. Νομίζω ότι ήταν γύρω από το 6ο εμπόδιο που άρχισα να σκέφτομαι να τερματίσω τον αγώνα, αλλά στο τέλος, συμπεριλαμβανομένων των γεγονότων πριν από τον τερματισμό, ήμουν σκεπτικός μέχρι το τέλος.
Αλλά είμαι χαρούμενος που κατάφερα να τελειώσω τον αγώνα στο τέλος. Αν με είχαν στείλει στο λεωφορείο στο πρώτο ημίχρονο, θα τα είχα παρατήσει, αλλά αν με είχαν στείλει στο λεωφορείο κοντά στο τέρμα, πρέπει να ήμουν απογοητευμένος, σκεπτόμενος: «Αν είχα δουλέψει λίγο πιο σκληρά, θα μπορούσα να είχα φτάσει στο γκολ». Υπήρξαν πολλά προβλήματα μέχρι στιγμής, αλλά συνειδητοποίησα ότι μπορώ να τελειώσω τον αγώνα ανάλογα με τις προσπάθειές μου.
Παρεμπιπτόντως, η παρακάτω φωτογραφία δόθηκε ως βραβείο τερματισμού.
Έλαβα πολλά άλλα πράγματα, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν μόνο όσοι τερματίσουν τον αγώνα ή όλοι όσοι συμμετέχουν θα το πάρουν.
δώρο
Γράφω αυτό το άρθρο δύο εβδομάδες μετά το τουρνουά και, όπως ήταν αναμενόμενο, την επόμενη μέρα και μεθαύριο, δύσκολα μπορούσα να κουνηθώ. Λοιπόν, είχα πάρει μια μέρα άδεια εκ των προτέρων και τηλεργαζόμουν, οπότε δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου προβλήματα.
Ο μυϊκός πόνος θεραπεύτηκε πλήρως σε περίπου 1 ~ 2 ημέρες, αλλά ο πόνος στο γόνατο δεν έχει εξαφανιστεί ακόμα. Όσον αφορά την κατάσταση, νομίζω ότι είναι παρόμοια με την κατάσταση που πόνεσα στην προπόνηση πριν από τον μαραθώνιο. Μπορώ να περπατήσω προς το παρόν, αλλά εξακολουθώ να πονάω, οπότε δεν έχω ασκηθεί καθόλου από τότε.
Από τώρα και στο εξής
Ο λόγος που συμμετείχα στον πλήρη μαραθώνιο αυτή τη φορά ήταν για να δω πόσο μακριά θα μπορούσα να τρέξω. Δεν έχω ιδιαίτερη επιθυμία να τρέξω άλλον μαραθώνιο. Ίσως στο μέλλον, μπορεί να αλλάξετε γνώμη και να σκεφτείτε να εξασκηθείτε σωστά και να συμμετάσχετε. Τέλος πάντων, δεν μπορώ να κινηθώ έτσι, εκτός αν το σώμα μου έχει θεραπευτεί πλήρως τώρα, οπότε νομίζω ότι θα περιμένω και θα δω για λίγο. Λοιπόν, συνήθιζα να πηγαίνω στην αίθουσα προπόνησης, οπότε μπορώ να πάω εκεί μέτρια. Αγόρασα πολλά ρούχα και παπούτσια.
Για όσους είναι νέοι στον μαραθώνιο αλλά σκέφτονται να τρέξουν έναν πλήρη μαραθώνιο
Αν έχετε διαβάσει μέχρι εδώ, ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να τρέξετε έναν πλήρη μαραθώνιο. Αν θέλετε να συμμετάσχετε και να τρέξετε, νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσετε τα ακόλουθα σημεία προς το παρόν.
- Πριν κάνετε αίτηση για μαραθώνιο, προσπαθήστε πρώτα να τρέξετε ένα συγκεκριμένο ποσό για να δείτε τι είστε ικανοί να κάνετε
- Μπορείτε να ελέγξετε εκ των προτέρων αν έχετε πραγματικά τη δυνατότητα να συμμετάσχετε. Εάν δεν μπορείτε να το κάνετε, απλά μην κάνετε αίτηση.
- Μόλις υποβάλετε αίτηση, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το κόστος συμμετοχής να μην επιστραφεί, οπότε θα ήταν κρίμα να αποφασίσετε να σταματήσετε τελικά. Απαιτείται επίσης εξοπλισμός, οπότε πολλά πράγματα σπαταλώνται.
- Εάν δεν τρέχετε συνήθως, ξεκινήστε το τζόκινγκ περίπου 6 μήνες πριν από τον διαγωνισμό.
- Κατά την εξάσκηση, ξεκινήστε με μια ελαφριά πρακτική. Αν αρχίσετε να πηγαίνετε από το μπλε, μπορεί να σπάσετε το σώμα σας. Εάν σπάσετε το σώμα σας, η ποσότητα της πρακτικής θα μειωθεί σχετικά.
- Είναι καλή ιδέα να γνωρίζετε πώς είναι να τρέχετε μια απόσταση κοντά σε έναν πλήρη μαραθώνιο τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια του σταδίου προπόνησης
- Το πιο επαχθές μέρος είναι τα πόδια. Επιλέξτε ένα ζευγάρι παπούτσια που είναι αρκετά καλά για έναν μαραθώνιο.
- Εάν είστε πίσω στην κατάταξη, υπάρχουν φορές που ξεμένετε από ποτά στο σταθμό βοήθειας. Για κάθε περίπτωση, είναι καλύτερο να έχετε ένα ποτό αναπλήρωσης ακόμα κι αν είναι περίπου 100ml.
- Χρησιμοποιείτε πάντα την τουαλέτα πριν τρέξετε. Δεν μπορεί να βοηθηθεί εάν βρίσκεστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κατά τη διάρκεια ενός μαραθωνίου, αλλά εάν χρησιμοποιείτε την τουαλέτα, δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χρόνος αναμονής μετά τη μέση του αγώνα.
- Στο πρώτο μισό, υπάρχει πολύς χρόνος αναμονής και είναι δύσκολο να τρέξετε γρήγορα και να βρείτε χρόνο, οπότε επηρεάζει αρκετά το χρονικό όριο