dziennik

Wziąłem udział w Tohoku Miyagi Reconstruction Marathon 2023 jako biegacz

Strona zaktualizowana :
Data utworzenia strony :

Któregoś dnia wziąłem udział w Maratonie Rekonstrukcji Tohoku-Miyagi 2023, który odbył się w niedzielę 5 listopada jako biegacz i pobiegłem. To, co tu piszę, piszę w formie pamiętnika dla siebie, a nie pokazuję go innym. Ogólna treść to podsumowanie wniosku o udział w maratonie, okres przygotowawczy oraz zawartość maratonu w danym dniu.

* Poniższy baner jest linkiem do oficjalnej strony internetowej.

Jak to się stało, że zdecydowałaś się wziąć udział w maratonie?

Przede wszystkim dowiedziałem się o tym biegu, zanim zdecydowałem się wziąć w nim udział, ale była reklama telewizyjna o maratonie i zgłoszeniu. Na początku po prostu patrzyłem na to z "hmm". Nie miałam żadnego konkretnego wyzwalacza, ale zgłosiłam się, ponieważ nagle pomyślałam: "Ile mogłabym biegać, gdybym była osobą, którą jestem teraz?". Nie sądzę, żeby było coś innego, co sprawiłoby, że chciałbym uciekać.

Decyzję tę podjąłem jednak dość późno i złożyłem wniosek około sierpnia, w okresie późnego zgłoszenia.

Okres przygotowawczy

Co przygotowaliśmy

Nie sądziłem, że jest jakiś powód, aby w ogóle nie przygotowywać się przed wyścigiem, więc najpierw starałem się zdobyć wszystko, czego potrzebowałem do biegu. Kiedy sprawdziłem to w Internecie, wydaje się, że są różne rzeczy, których potrzebuję. Nie wiedziałam, czy naprawdę potrzebuję ich wszystkich, więc starałam się zdobyć minimalną ilość rzeczy, które myślałam, że będą mi potrzebne.

Nowe, które tym razem kupiłem, są następujące.

  • Buty do biegania
  • Koszula z krótkim rękawem
  • Spodenki
  • skarpetki
  • Butelka do biegania
  • Kruchta zachodnia
  • Karma uzupełniająca

"Smartfony", "torby" i "ręczniki" są przekierowane z tego, co już masz.

Ponadto wydawało się, że są "maski", "czapki", "okulary przeciwsłoneczne", "pokrowce na ramiona", "rękawy na łydki", "zegarki do biegania" itp., ale nie kupiłem ich, ponieważ nie wydawały się stanowić problemu.

Kupiłem prawie 10 000 porządnych butów do biegania. To najważniejsza pozycja w produktach, które tym razem przygotujemy, więc jestem trochę podekscytowany. Jeśli zranisz się w stopy z powodu złych butów, nie będziesz w stanie do tego wrócić.

Nigdy wcześniej nie nosiłem takich butów do biegania, a kiedy założyłem je po raz pierwszy, byłem zaskoczony, jak lekkie były, że mogłem skakać podwójnie. Nawet kiedy biegałem, czułem, że podskakuję tak bardzo, że wyrażenie "podskakiwanie" było idealne. Wyraźnie różniły się od butów piłkarskich i czułem, że są to buty stworzone do biegania.

Kupiłem "koszulkę z krótkim rękawem" i "szorty" w specjalistycznym sklepie adidasa, ale w jakiś sposób wyglądały jak stroje piłkarskie. Spodenki były wykonane z większą ilością kieszeni, dzięki czemu mogłem pomieścić jak najwięcej rzeczy, ale ostatecznie nie używałem ich zbyt często. Myślę, że nie ma znaczenia, czy jest w górę, czy w dół, o ile nadaje się do ćwiczeń. Są nawet ludzie, którzy biegają w kostiumach.

Kupiłem "saszetkę biodrową" do biegania, więc pojemność, którą można było włożyć, była zaskakująco mała. Jedyne, co można było do nich włożyć, to butelki do biegania, smartfony i kilka drobiazgów. Cóż, myślę, że nawet jeśli włożysz do niego zbyt wiele rzeczy, będzie to przeszkadzać podczas biegania, więc to może być w sam raz.

"Butelka do biegania" to butelka, w której znajduje się woda do nawodnienia podczas biegu. Wcześniej kupiłem saszetkę na talię, więc kupiłem 250 ml jako rozmiar, aby się tam zmieścić. Może się wydawać, że jest dość mały, ale 500 ml to zaskakująco dużo do biegania, więc 250 ml wystarczy. Jeśli po drodze skończą Ci się pieniądze, możesz je po prostu uzupełnić w punkcie odżywczym.

Większość "pokarmu uzupełniającego" jest na bazie galaretki, ale tym razem włożyłem około 3 pojedynczo zapakowanych pokarmów stałych do saszetki w talii.

Zacznij ćwiczyć

Jestem pewien, że ludzie z doświadczeniem w bieganiu będą wściekli, ale ja tak naprawdę zacząłem ćwiczyć miesiąc temu, w październiku. Nie wydaje mi się, żebym wcześniej wykonywał jakiekolwiek ćwiczenia. O ile mogę dowiedzieć się z artykułów i filmów w Internecie, wydaje się, że normalne jest rozpoczęcie z około 3 ~ 6 miesięcznym wyprzedzeniem. W tamtym czasie nie robiłem zbyt wielu badań, więc zacząłem bez zastanowienia.

I koszmar z arogancji

Pierwszego dnia, w połączeniu z lekkością butów, ostro biegałem w pobliżu domu. Kiedy byłem studentem, byłem w klubie sportowym, więc myślałem, że mogę odzyskać wystarczająco dużo siły fizycznej, której mi brakowało, a kiedy biegałem i czułem, że zaraz osiągnę granicę mojej siły fizycznej i mięśni nóg, faktycznie czułem, że mogę to psychicznie pokonać.

Jednak po kilku dniach zaczęłam odczuwać dyskomfort w nogach. Z dnia na dzień było coraz więcej dni, kiedy myślałam: "Dzisiaj będę biegać lekko i zamierzam to skończyć" i w końcu zaczęłam odczuwać ból w obu kolanach, który utrudniał mi chodzenie. Myślałem, że będę w stanie zarządzać swoją siłą i siłą, ale w ogóle nie myślałem o kolanach, więc byłem całkowicie przytłoczony.

Wymiary kolana

Gdybym nadal ćwiczył w ten sposób, nie byłbym w stanie wystartować w prawdziwym wyścigu, więc pomyślałem, że coś z tym zrobię. Wychodząc z założenia odpoczynku, zdecydowałem się na zakup "podpórki na kolana", która nagle przyszła mi do głowy.

Przeprowadziłem wiele badań, ale nie wiedziałem, który producent jest dobry ani jaki rodzaj kibica jest dobry. Nawet jeśli jest szczegółowo opisana w artykule, nie będziesz wiedział, czy będzie skuteczna, dopóki faktycznie jej nie założysz, a jeśli nie będzie skuteczna, może się zmarnować. Mimo to, jeśli nic nie zrobię, nie uzyskam żadnego efektu, więc kupiłem go jako pierwszy.

Pierwszym, który kupiłem, był Zamst RK-2 (stabilizator kolana, zarówno lewy, jak i prawy). Na poród czekałam około pięciu dni i próbowałam go założyć, ale mimo dużego rozmiaru był bardzo ciasny i szczerze mówiąc, nie było to coś, co myślałam, że założę. Co więcej, kiedy to kupiłem, założyłem, że wystarczy mi na obie nogi, ale w rzeczywistości było to tylko na jedną nogę. Cóż, to jest brak potwierdzenia. Myślę, że kibice powinni być zwarci, ale usunąłem ich z listy, gdy nie można było ich łatwo założyć i zdjąć. W rzeczywistości założyłem go tylko raz, a reszta jest odłożona na półkę.

Następną rzeczą, którą kupiłem, był "ZAMST FILMISTA KNEE (stabilizator kolana zarówno na lewo, jak i na prawo)". Producent jest taki sam jak poprzedni, ale nie jest to typ do noszenia, ale typ do mocowania na rzep, dzięki czemu można go łatwo zakładać i zdejmować. Nie miałem czasu, więc kupiłem dwa w tym samym czasie, nie próbując tego. Szczerze mówiąc, trudno było zrozumieć, że nie wydaje się to być skuteczne, ale starałem się z niego korzystać aż do faktycznego występu.

Budowanie siły fizycznej

Pomyślałam, że źle by było, gdybym nic nie robiła tylko dlatego, że nie mogłam używać kolan, więc starałam się jak najbardziej zwiększyć swoją siłę fizyczną. Nie umiem jednak biegać, więc szukałem czegoś innego i dowiedziałem się, że na sali treningowej jest sporo sprzętu. Nie było tak blisko, ale zdecydowałem się z niego skorzystać, ponieważ był to system, w którym opłatę uiszcza się jednorazowo.

Jest bieżnia, ale oczywiście z niej nie korzystałem, bo obciążała moje kolana. W wyniku próbowania różnych innych urządzeń poczułem, że "orbitreki", "maszyny do stepowania", oraz "rowerki fitness" nie obciążają moich kolan. "Rower fitness" był trochę trudny, ponieważ było wiele ruchów, które głęboko zginały kolana, więc używałem głównie "orbitreka".

Druga połowa sprzętu była przeznaczona do treningu mięśni, więc dotykałem go tylko wtedy, gdy miałem trochę więcej czasu.

Nawiasem mówiąc, nie korzystałem z sali treningowej codziennie, ale mniej więcej raz na dwa dni. Robiłem to przed występem, więc w rezultacie nie ćwiczyłem biegania aż do właściwego występu. Myślę, że najdłuższy bieg miał prawdopodobnie około 2 ~ 3 km pierwszego dnia.

Zamiast tego, dzięki temu, że kolana odpoczywały tak bardzo, jak to możliwe, ból kolan podczas chodzenia znacznie się zmniejszył na około tydzień przed występem. Bałam się, że jeśli tylko ucieknę, to znowu będzie jeszcze gorzej. W rzeczywistości próbowałem trochę biegać, ale ból i dyskomfort w kolanie pozostały.

Dzień przed spektaklem

Myślę, że to był dzień, w którym musiałem dostosować się do rzeczywistych osiągów, ale nie zmieniłem niczego specjalnego w stosunku do mojego zwykłego życia. Poszedłem spać trochę wcześniej, chodziłem i biegałem przez około 10 minut. Oczywiście przygotowuję to, czego potrzebuję na jutro.

W dniu maratonu

Na miejsce podróżowaliśmy pieszo i pociągiem. Po drodze próbowałem biec lekko, ale i tak czułem lekki dyskomfort w kolanach. Ruchy skręcające kolana wydają się być najbardziej szkodliwe.

W drodze ze stacji Sendai na miejsce wydarzenia spacerowało sporo ludzi, którzy byli wyraźnie ubrani, jakby mieli przebiec maraton. Kiedy zobaczyłem coś takiego, poczułem się podekscytowany. Myślę, że zrozumieją ci, którzy zrozumieją.

Start był o 9:10, ale na miejsce dotarliśmy około godzinę wcześniej. Po przyjeździe będziesz musiał sporo przejść, sprawdzić bagaż, przebrać się, poczekać na swoją kolej itp., więc myślę, że lepiej mieć dużo czasu. W rzeczywistości miejsce jest zatłoczone, jak pokazano na zdjęciu.

początek

Tym razem w zawodach bierze udział ponad 10 000 osób, więc nie jest możliwe wystartowanie w tym samym czasie. Z tego powodu ludzie są podzieleni na bloki, a najszybsi ludzie zaczynają w bloku A na górze, a następna najszybsza osoba zaczyna w bloku B. To system, w którym powolni ludzie nie wchodzą w drogę szybkim. Sam ten system został zastosowany również w innych pełnych maratonach.

Ponieważ był to mój pierwszy raz biorący udział w wyścigu, nie znałem szacowanego czasu do ukończenia, więc ustawiłem go na 6 godzin. Zacząłem więc od bloku M z tyłu. W rzeczywistości myślę, że ludziom w bloku M zajęło około 6 minut, aby dostać się na pozycję bloku A. Może to mieć niewielki wpływ na tych, którzy dążą do pobicia rekordu, ale nie sądzę, że będzie to duży problem, ponieważ ludzie za tym nie są ludźmi, którzy dążą do rekordu w pierwszej kolejności. Należy jednak pamiętać, że ma to wpływ na czas zamknięcia, co nazywa się szlabanem na drodze.

Zaraz po starcie ludzie z przodu zaczęli biec normalnie, ale ludzie z tyłu wydawali się stopniowo posuwać do przodu, więc w zasadzie było to na piechotę. Myślę, że to było trochę za punktem wyjścia, kiedy w końcu zacząłem biegać bez przerwy.

1 km to zaskakująco długa trasa

Moje kolana są w dobrej kondycji, odkąd zacząłem biegać, dzięki temu, że na próżno mogłem odpoczywać i pedałować na rowerze. Odczuwałem pewien dyskomfort w kolanach nawet po bieganiu przez jakiś czas, ale szczerze mówiąc, myślę, że miałem szczęście, że mogłem sobie wyobrazić siebie biegnącego z powodu powolnego startu.

Możesz pomyśleć, że 1 km to nie jest duża odległość, ponieważ myślisz, że 1 km to odległość, którą normalnie byś pokonał nawet w codziennym życiu. Jeśli biegniesz tylko po to, by biegać, poczujesz, że dystans jest zaskakująco długi. Co 1 km, który przebiegniesz, zobaczysz szyld, a długość poczujesz idąc 2 km, 3 km i 4 km. Martwiłem się o swoją siłę fizyczną, kolana i mięśnie nóg, ale udało mi się przez to bezpiecznie przejść, ponieważ moja prędkość była ogólnie niska. Nawet jeśli chcesz przyspieszyć i dostać się do przodu, trudno jest wysunąć się na prowadzenie, ponieważ na tym etapie jesteś w stanie pieroga.

Około 2~3 km dalej znajdowały się dwie osoby (Hidetaka Kano i Takahiro Ogata) z "Kaoga Handiken", które przyszły na transmisję telewizyjną.

Myślałem, że przebiegłem przyzwoitą ilość czasu, ale pomyślałem: "Czy to jeszcze 3 km?" Tak właśnie myślałem. Pierwsza połowa trwa tak przez jakiś czas.

Stopniowo zaczyna to dotyczyć kolana.

Na początku myślałem, że to całkiem sporo, ale po około 4 ~ 5 km zacząłem odczuwać ból w kolanach. Do tej pory bolało mnie prawe kolano, ale tym razem ból w lewym kolanie był silniejszy. Być może dlatego, że biegłem z zakrytą prawą nogą. Nigdy nie robiłem 4 ~ 5 km na treningu, więc nie wiedziałem, jak to będzie biec od tego momentu.

Jest tam most z różnicą wysokości między znakami 5 km i 9 km, ale starałem się tam iść, biorąc pod uwagę ciężar na moich kolanach zarówno w górę, jak i w dół. W końcu, w przeciwieństwie do płaskiego terenu, obciążenie kolan jest duże, więc pomyślałem, że będzie to lepsze niż złamane kolano i brak możliwości biegania. Byłem jeszcze w stanie pieroga, więc zostałem do pewnego stopnia wyprzedzony, ale podczas biegu wyprzedziłem pewną liczbę osób, więc nie byłem w sytuacji, w której byłbym tak daleko z tyłu.

Około 6km. W tym miejscu zaczęła się długa prosta linia i zacząłem się niepokoić, w tym ból w kolanach.

Jest to most w odległości około 9 km. Wygląda na to, że wciąż jest dużo ludzi, ale otoczenie jest na tyle rzadkie, że można je nieco rozmieścić. W porównaniu z początkiem wydaje się, że różnica między przodem a tyłem się powiększa.

Jest to około 10 km. Do pewnego stopnia udało mi się odpocząć, ponieważ chodziłem po mostach, ale zgodnie z oczekiwaniami ciężar się nawarstwiał i zostałem zmuszony do zatrzymania się i odpoczynku. Właściwie od tego czasu nie zrobiłem zbyt wielu zdjęć. Do tego momentu robiłem około 10 zdjęć na kilometr, ale potem nagle wpadłem w tarapaty.

Czas oczekiwania w diabelskiej toalecie

Około 11 km znajdował się piąty punkt toaletowy i chociaż nie był on bardzo pilny, poczułem lekką potrzebę oddania moczu. Byłem na takim poziomie, że mogłem biegać tak, jak było, ale chciałem biec tak czysto, jak to tylko możliwe, i chciałem jak najszybciej odpocząć nogom Zdecydowaliśmy się na przerwę w łazience. To był początek koszmaru.

Było tam pięć męskich toalet, najwięcej niż w jakimkolwiek innym miejscu, więc myślałem, że nie potrwa to tak długo. W kolejce było więcej osób niż się spodziewałem, w wyniku czego myślę, że stałem w kolejce dłużej niż 10 minut. Z tego powodu powinienem był przebiec maraton w grupie, kiedy zacząłem ustawiać się w kolejce, ale po wyjściu z łazienki na trasie prawie nie było ludzi. Byliśmy całkowicie spóźnieni.

Problem polega na tym, że w pełnym maratonie na trasie jest kilka "barier" i jeśli nie uda Ci się ich pokonać w limicie czasu, zostaniesz zdyskwalifikowany. Skoro biegniemy maraton blokując zwykłe drogi, to nie możemy ich blokować w nieskończoność. Tak więc, jeśli idziesz lub biegniesz, utkniesz w barierze i nie będziesz w stanie ukończyć wyścigu.

Czekając na toaletę, ludzie wokół mnie prowadzili rozmowy w stylu: "Czy to nie jest całkiem blisko?" lub "Jeśli będziesz biegać tak dużo, jak tylko możesz, będziesz w stanie zdążyć na czas". Byłem bardzo zaniepokojony, gdy obserwowałem, jak liczba ludzi na drodze stopniowo maleje.

Stan moich nóg nieco się poprawił, ponieważ odpoczywałem po przerwie na toaletę, ale z drugiej strony wydaje się, że różnica w obciążeniu, gdy biegałem zbyt dużo odpoczynku, nie miała w końcu większego wpływu. Mam swoją teorię, ale jeśli chce się odzyskać nogi, to uważam, że lepiej zregenerować się podczas spaceru, niż zatrzymać się i odpocząć. Jeśli idziesz, możesz zyskać trochę dystansu.

A kiedy prawie nie ma ludzi, chwytający za serce maraton zaczyna biec szeroką drogą.

Przejście przez trzecią barierę

Biegłem, żeby ich wyprzedzić jednego po drugim, ale zaczynałem myśleć, że jeśli nie zdążę na czas dojechać do bariery, to nic mi nie będzie. Szczerze mówiąc, moje kolano było w złym stanie i nie sądziłem, że będę w stanie ukończyć wyścig. Od tego momentu nie byłem w stanie biegania przez cały czas, ale biegałem i chodziłem mniej więcej w połowie czasu. Ludzie wokół mnie czuli to samo i myślę, że czułem się, jakbym został pozostawiony w tyle przez grupę z powodu moich słabych wyników.

Było sporo ludzi, którzy zawrócili na skrzyżowaniu w kształcie litery T przed trzecim szlabanem, więc pomyślałem: "Może jeśli będę się trochę bardziej postarać, uda mi się dogonić tę grupę!?" Myślałem, ale tak naprawdę punkt zwrotny był dość daleko, a ja cieszyłem się przez krótką chwilę, a w końcu po prostu jechałem bez końca poboczem drogi, gdzie było niewiele ludzi.

I trzecia bariera losu po odwróceniu losu. Limit czasu był ustawiony na 11:10, ale udało mi się go przekroczyć około 11:07. Cóż, udało mi się z niego wydostać, ale po zawróceniu na przeciwległym pasie nie było prawie żadnych ludzi. Kursował też autobus, żeby pomieścić tych, którym skończył się czas. Byłem trochę przerażony, ponieważ miałem wrażenie, że Atak na Tytana i Ścianę Demona zbliżają się od tyłu. Oczywiście ci, którzy nie zdążyli dotrzeć do bramki, zostaną zakwaterowani w tym autobusie.

Nawiasem mówiąc, scenerię tego punktu zwrotnego można zobaczyć na Youtube poniżej. Możesz zobaczyć wszystko, od biegaczy na pierwszym miejscu po biegaczy, którzy nie zostali zakwaterowani w trzeciej i ostatniej barierze. W tym momencie różnica między pierwszym a ostatnim miejscem wynosiła 1 godzinę i 20 minut.

Cięcie w trybie wysokim

Jeśli przebiegniesz więcej niż 10 km, a ból i zmęczenie wzrosną, uczucie stanie się dziwne. Na przykład kolana bolą cię tak bardzo, że nie powinieneś być w stanie biegać, ale ból staje się "normalny". Dzięki temu będziesz mógł normalnie biegać podczas bólu. Jeśli jednak masz objawy, takie jak "złamane kolana" lub "sztywne nogi", najwyraźniej nie jesteś w stanie biegać, więc zajmij się nimi odpowiednio.

Dzięki temu uczuciu, kiedy zaczynasz biegać od chodzenia, możesz mieć tajemnicze przeczucie, że możesz jeszcze przez jakiś czas biegać. Arbitralnie nazywam ten stan "trybem wysokim". Nie jest to "haj" podobny do specyfikacji, ale "haj" dla "wysokiego napięcia". Niestety, specyfikacje nie idą w górę w połowie maratonu.

Jeśli jesteś sportowcem i kiedykolwiek biegałeś lub poruszałeś się do limitu, być może miałeś podobne odczucia. Jest to jednak tylko moje osobiste odczucie, więc nie jestem pewien, czy taka sytuacja jest normalna. Cóż, myślę, że powinieneś ćwiczyć z wyprzedzeniem, aby nie znaleźć się w takiej sytuacji w pierwszej kolejności.

Otóż udało mi się ruszyć do przodu, wykorzystując to uczucie, aby zyskać czas na bieganie, a kiedy moja siła fizyczna spadła, powtórzyłem proces chodzenia, regeneracji i nabierania dystansu. Od około 13 km do około 26 km była to prawie linia prosta, a widok był dobry, a ja widziałem ludzi dobrze idących i biegających, więc uczucie niepokoju trochę zniknęło. Jeśli chodzi o tempo, byłem w stanie biec z prędkością, która mijała tłum, więc do pewnego stopnia mogłem sobie na to pozwolić. W rzeczywistości dotarłem do czwartego szlabanu około godziny 12:07, więc udało mi się zabezpieczyć około 13 minut zapasu.

Miałem trochę więcej czasu do stracenia, więc zrobiłem zdjęcie 20km. Wygląda na to, że było wiele osób, które robiły zdjęcia na pamiątkę. Do tej pory nie robiłem żadnych zdjęć, ale widać, że ludzi jest już dość niewielu.

To jest zdjęcie czwartej bariery.

Myślałem, że to bezużyteczne, ale w końcu pobiegłem do połowy drogi.

Jednak zmęczenie się nagromadziło i niemożliwe stało się odzyskanie sił nawet po chodzeniu. Dodatkowo byłem trochę pewny zmęczenia mięśni nóg, więc do tej pory nie miałem żadnych problemów, ale czasami moje łydki były w stanie tuż przed napięciem, a czas, w którym mogłem biegać, był znacznie skrócony. Stopniowo, w miarę przechodzenia przez barierę, pozostały czas się skraca.

niewinność

Długa prosta linia się skończyła, zmęczenie nagromadziło się do granic możliwości, a czas marszu znacznie się wydłużył. Byłem prawie niezdolny do korzystania z trybu wysokiego i nie mogłem poruszać się do przodu z powodu "bólu kolana", "drętwienia ramion", "bólu nóg" i "zmęczenia całego ciała". "Drętwienie ramion" występuje wtedy, gdy nerwy są rozciągnięte i drętwiące, gdy ramię jest wielokrotnie podnoszone i opuszczane podczas biegu. Jest to podobne do uczucia drętwienia ramienia, gdy uderzysz w coś w szczelinie między łokciami. Następnie, jakby na potęgę nacisku, biegacze, którzy wjechali na "pas do skrętu" i zawrócili, przebiegali na drugą stronę jeden za drugim i wywierali na nich presję. Co więcej, drugi pas do nawrotu jest dwa razy dłuższy niż pierwszy, więc będziesz zmuszony przejechać znaczną odległość.

Tak więc, zamiast "wysokiego trybu", spróbowałem ćwiczyć bieganie z "bezmyślnością" jako sekret kontynuowania biegania. To, co należy zrobić, to "nie myśleć o niczym", "biegać patrząc w dół" i "nie rozglądać się dookoła". Dzięki temu możesz biegać we własnym tempie bez wpływu otoczenia. W ogóle nie musisz się martwić, że zostaniesz wyciągnięty. Można się zastanawiać, jak by to było z perspektywy biegania podczas zabawy, ale szczerze mówiąc, nic na to nie poradzę, bo jestem blisko swojego limitu i nie mogę już o tym myśleć. W tym momencie chęć ukończenia wyścigu staje się silniejsza i odwrotnie, wzrasta niepokój o termin powstania bariery.

Swoją drogą, nie robię stąd więcej zdjęć. Dzieje się tak dlatego, że nie możemy już sobie na to pozwolić. Tak naprawdę wydaje mi się, że do końca 7. bariery pozostało około 6 minut. Szczerze mówiąc, niewiele z tego pamiętam. Pamiętam, że po tym, jak się odwróciłem, zobaczyłem konwój autobusów nadjeżdżających z przeciwnego pasa.

Przetrwanie tego wszystkiego

Często słyszy się zdanie: "Na końcu pobiegłem z moimi uczuciami" i myślę, że to była prawda. Kiedy myślę o pozostałym czasie i dystansie, w jakiś sposób rozumiem, ile czasu mogę iść i ile czasu muszę biegać. Szczerze mówiąc, chciałem przejść całą resztę drogi pieszo, ale wtedy nie byłbym w stanie ukończyć wyścigu, więc i tak musiałem do pewnego stopnia biec. Czasami myślę, że jeśli na końcu zrobię ostatni zryw, to do tego czasu mogę iść. Nie wyobrażałem sobie, że będę w stanie wykonać ostatni zryw w moim obecnym stanie, więc po prostu myślałem o tym, aby biegać jak najwięcej i biegać jak najwięcej.

Na przykład podzieliłem swoje cele na małe części, takie jak bieg do osoby w kolorze pomarańczowym przede mną, a następnie bieg do osoby w kolorze zielonym. Martwiłem się, że nie będę w stanie ukończyć wyścigu, ponieważ nie mogłem zwiększyć dystansu, więc starałem się biegać jak najwięcej.

W rzeczywistości przy 8-tym szlabanie pozostały 4 minuty, a obsługa usłyszała głos "Za 0 minut zostanie!" za 2 minuty lub 1 minutę, a ja biegłem w wielkim pośpiechu. To było naprawdę złe dla mojego serca.

Był tam znak mówiący o 6 km i 5 km do mety, ale wydawało się, że jest strasznie długi. Normalnie bym się nie spakował 1km Bieganie zajęło mi dużo czasu, ale czułem się, jakbym w końcu zrobił 1 km. Pomyślałem też, że mogłem źle zmierzyć odległość.

Nawiasem mówiąc, podczas biegania w ogóle nie patrzyłem na zegarek. W zasadzie widziałem tylko czas przy szlabanie, więc w zasadzie wyobraziłem sobie pozostały czas pomiędzy.

Nie ośmielam się napisać tytułu

Jeśli napiszę tytuł, wynik zostanie ujawniony w spisie treści, więc nie odważę się tego napisać. Na razie ukończyłem wyścig. Wynik wynosił około 6 godzin i 20 minut. Limit czasu wynosi 6 godzin i 30 minut, więc musisz skończyć 10 minut wcześniej.

Kiedy spojrzałem na telefon komórkowy, na który patrzyła osoba biegnąca obok mnie na 1 ~ 2 km przed bramką, czas wyświetlił się jako 15:23 i pomyślałem, że to koniec. Maraton miał limit czasu 6 godzin i 30 minut, więc zawsze myślałem, że godzina zakończenia będzie o 15:30. Później, jak się nad tym zastanowiłem, zdałem sobie sprawę, że maraton zaczął się o 9:10, więc termin był tak naprawdę o 15:40. Nie chciałem się żegnać przed bramką, więc biegłem jak szalony, myśląc, że to już koniec. (Ale w końcu nie miałem siły fizycznej i poszedłem dalej.)

Kiedy tym razem ubiegałem się o udział w maratonie, moim celem było "ukończenie" biegu, a zanim zraniłem się w kolano i przebiegłem maraton, moim celem było "ukończenie" maratonu Szczerze mówiąc, nie sądziłem, że będę w stanie ukończyć wyścig biegnąc. Wydaje mi się, że to właśnie w okolicach 6. bariery zacząłem myśleć o ukończeniu wyścigu, ale w końcu, wliczając w to wydarzenia przed metą, byłem sceptyczny do samego końca.

Cieszę się jednak, że udało mi się ukończyć wyścig w końcówce. Gdybym został wysłany do autobusu w pierwszej połowie, poddałbym się, ale gdybym został wysłany do autobusu w pobliżu bramki, musiałbym być sfrustrowany i myśleć: "Gdybym pracował trochę ciężej, mógłbym dotrzeć do bramki". Do tej pory było wiele problemów, ale zdałem sobie sprawę, że mogę ukończyć wyścig w zależności od moich wysiłków.

Nawiasem mówiąc, poniższe zdjęcie zostało podane jako nagroda za wykończenie.

Otrzymałem wiele innych rzeczy, ale nie jestem pewien, czy dostaną to tylko ci, którzy ukończą bieg, czy wszyscy, którzy wezmą udział.

prezentować

Piszę ten artykuł dwa tygodnie po turnieju i zgodnie z oczekiwaniami, następnego dnia i pojutrze ledwo mogłem się ruszyć. Cóż, wcześniej wziąłem dzień wolny i pracowałem zdalnie, więc nie było prawie żadnych problemów.

Ból mięśni został całkowicie wyleczony w ciągu około 1 ~ 2 dni, ale ból kolana jeszcze nie ustąpił. Jeśli chodzi o kondycję, to myślę, że jest ona podobna do stanu, w którym bolał mnie trening przed maratonem. Na razie mogę chodzić, ale nadal odczuwam ból, więc od tamtej pory w ogóle nie ćwiczę.

Od teraz

Powodem, dla którego tym razem wziąłem udział w pełnym maratonie, było sprawdzenie, jak daleko mogę przebiec. Nie mam szczególnej ochoty na przebiegnięcie kolejnego maratonu. Być może w przyszłości zmienisz zdanie i pomyślisz o tym, aby właściwie ćwiczyć i brać udział. W każdym razie, nie mogę się tak poruszać, chyba że moje ciało jest teraz całkowicie wyleczone, więc myślę, że poczekam i zobaczę przez jakiś czas. Cóż, kiedyś chodziłem na salę treningową, więc mogę tam chodzić z umiarem. Kupiłam dużo ubrań i butów.

Dla tych, którzy są nowicjuszami w maratonie, ale myślą o przebiegnięciu pełnego maratonu

Jeśli doczytałeś do tego miejsca, wiesz, jak trudno jest przebiec pełny maraton. Jeśli chcesz wziąć udział i biegać, myślę, że na razie powinieneś przestrzegać następujących punktów.

  • Zanim złożysz wniosek o udział w maratonie, najpierw spróbuj przebiec określoną ilość, aby zobaczyć, do czego jesteś zdolny
    • Możesz wcześniej sprawdzić, czy na pewno masz możliwość wzięcia udziału. Jeśli nie możesz tego zrobić, po prostu nie aplikuj.
    • Po złożeniu wniosku istnieje duże prawdopodobieństwo, że opłata za uczestnictwo nie będzie podlegała zwrotowi, więc szkoda byłoby, gdybyś mimo wszystko zdecydował się zrezygnować. Wymagany jest również sprzęt, więc wiele rzeczy się marnuje.
  • Jeśli zazwyczaj nie biegasz, zacznij biegać około 6 miesięcy przed zawodami.
  • Podczas ćwiczeń zacznij od lekkiej ilości praktyki. Jeśli zaczniesz działać znienacka, możesz złamać swoje ciało. Jeśli złamiesz swoje ciało, ilość praktyki zmniejszy się względnie.
  • Warto wiedzieć, jakie to uczucie przebiec dystans zbliżony do pełnego maratonu przynajmniej raz na etapie treningu
  • Najbardziej uciążliwą częścią są stopy. Wybierz parę butów, które są dość dobre na maraton.
  • Jeśli jesteś w tyle w rankingach, zdarzają się sytuacje, w których zabraknie Ci napojów w punkcie odżywczym. Na wszelki wypadek lepiej wypić napój uzupełniający, nawet jeśli jest to około 100 ml.
  • Zawsze korzystaj z toalety przed bieganiem. Nie można na to poradzić, jeśli jesteś w nagłym wypadku podczas maratonu, ale jeśli korzystasz z toalety, po połowie wyścigu prawie nie ma czasu oczekiwania.
    • W pierwszej połowie jest dużo czasu oczekiwania i trudno jest szybko biec i znaleźć czas, więc wpływa to dość mocno na limit czasu